Η υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τον “Κλεισθένη Ι” πραγματοποιήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018 από την Ολομέλεια της Βουλής (150 υπέρ και 123 κατά). Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αφορά την διενέργεια των επομένων αυτοδιοικητικών εκλογών που θα πρέπει να διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής, παράλληλα με τις ευρωεκλογές, που θα διεξαχθούν στις 26 Μαΐου 2019.
Πλήρης ονομασία του νομοσχεδίου είναι «Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – Εμβάθυνση της Δημοκρατίας – Ενίσχυση της Συμμετοχής – Βελτίωση της οικονομικής και αναπτυξιακής λειτουργίας των ΟΤΑ – Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των ΦΟ.ΔΣ.Α. – Ρυθμίσεις για την αποτελεσματικότερη, ταχύτερη και εννιαία άσκηση των αρμοδιοτήτων σχετικά με την απονομή ιθαγένειας και την πολιτογράφηση – Λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας ΥΠΕΣ».
Ένα από τα ζητήματα που φέρνει στο προσκήνιο είναι το γεγονός ότι η επόμενη θητεία των δημάρχων και των περιφερειαρχών θα πρέπει να είναι 4ετής. Επιπλέον με βάση το νομοσχέδιο αυτό οι μεγάλες περιφέρειες της Β’ Αθηνών και της Περιφέρειας Αττικής θα διαχωρισθούν και παράλληλα θα δημιουργηθεί σχετική Επιτροπή αναφορικά με την ψήφο των Ελλήνων κατοίκων του εξωτερικού. Βέβαια σύμφωνα και με δέσμευση του αρμόδιου Υπουργού Π.Σ., η σχετική διάταξη θα εισαχθεί προς συζήτηση στην Βουλή εντός του 2018.
Στον σύνδεσμο εδώ μπορείτε να βρείτε το πλήρες και τελικό κείμενο του νομοσχεδίου.
Αποτελεί ο Κλεισθένης θεραπευτική αγωγή για τις παθογένειες του Καλλικράτη;
Βέβαια από την άλλη πλευρά έχουν εκφραστεί κατά καιρούς διάφορες επιφυλάξεις όσον αφορά το νομοσχέδιο του Κλεισθένη Ι, αναφορικά με το κατά πόσο θα μπορέσει εν τέλει να θεραπεύσει τις παθογένειες του Καλλικράτη σε θεσμικό επίπεδο. Αυτές οι επικρίσεις του εν λόγω νομοσχεδίου συνοπτικά παρουσιάζονται ως εξής:
- Αναμένεται να επηρεαστεί η λειτουργικότητα των επιμέρους διαδικασιών της εκλογικής νομοθεσίας, σε επίπεδο εθνικών, αυτοδιοικητικών και ευρωεκλογών.
- Διατηρούνται οι επιφυλάξεις στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης, καθώς δυσλειτουργίες μπορεί να εμφανιστούν σε επίπεδο διακυβέρνησης λόγω έλλειψης θεσμικών εγγυήσεων στην περίπτωση μη εξασφάλισης της δεδηλωμένης.
- Θεωρείται ότι ίσως να ήταν καλύτερο να είχαν δοθεί περισσότερες εκτελεστικές αρμοδιότητες στα μονοπρόσωπα όργανα του δήμου, για την ευκολότερη επίλυση καθημερινών ζητημάτων και την αποτελεσματικότερη ενασχόληση με ζητήματα γενικής πολιτικής και στρατηγικής των δήμων και των περιφερειών.
- Τέλος, παρουσιάζονται επιμέρους διαφορές στους εκλογικούς συνδυασμούς όπου πλέον ο αριθμός υποψηφίων περιορίζεται έως και το 30% των προβλεπόμενων εδρών.
